بر اساس منابع منتشر شده ، آبله کشنده ترین بیماری قناری است. آبله معمولا در کشورهای مناطق گرمسیری و معتدل بروز کرده و در کشورهای سرد سیر تنها در فصل تابستان شایع و عمدتا به وسیله حشرات منتقل میگردد. البته پرندگان وحشی نیز در نقل و انتقال این بیماری نقش عمده ای دارند .گر چه انتقال آن، اغلب بصورت مستقیم صورت می گیرد ولی گاهی در اثر غذای آلوده نیز امکان سرایت بیماری وجود دارد . در اغلب موارد ، ویروس آبله از غذای طبع گرم و ورود پرنده ناقل بیماری به محل پرورش،در فصل گرما منتشر می گردد. با شیوع آبله ، پلک  پرنده به طرف وسط چشم کشیده می شود ، به طوری که نصف آن بسته به نظر می رسد .پرهای اطراف سر ، غالبا آلوده و کثیف می باشند . اشتها کم و گاهی به کلی قطع میشود و در برخی پرندگان ،اشتها طبیعی می ماند  ولی در عرض چند روز تمامی گله آلوده می شود .چشم آنهائی که از همه زودتر مبتلا میشود، دارای ترشحات غلیظ موکوسی و حالت چرکی است .

آبله انواع مختلفی دارد.آبله خشک معمولاً از شایعترین ا نواع آبله می باشد و علت آن خراشیدگی خشن پوست در نقطه ای که پرها وجود ندارند ایجاد می شود . نوع مرطوب آن علائمی شبیه فرم خشک دارد اما در داخل دهان قناری ایجاد می گردد. درواقع زخمهایی در نزدیکی بینی و منقار و سایر نواحی نرم ، تولید میشود که درقناری ، مشابه آنها در روی پا و گاهی بالها نیز ایجاد میشود .پس از این که پوست روی زخمها افتاد ، جای آن باقی می ماند . در نوع دیگر آبله ، گاهی زخمها در دهان ، حنجره و قسمت مخاطی و ریه ایجاد می شود و حالت دیفتریک به خود می گیرد ، سپس با انباشتگی و بهم پیوستگی سلولهای مخاط ، ورق ورق می شوند و می افتند و زیر آنها نسج تازه و قرمز رنگ پدید می آیند .موقعی که زخمهای تیپیک دیفتری (آبله)در حنجره ایجادمی شود ، نفس کشیدن پرنده مشکل میگردد. اغلب نفس نفس و دهنک  می زند وحالت خس خس دارد . این حالت همزمان با ورود ویروس در بدن پرنده پدید می آید .وقتی که شدت ویروس یا مقدار آن زیاد باشد ، پرنده تلف میگردد .میتوان گفت:در حالت شدید آبله در قناری ، ویروس در داخل سلول رشد کرده و تکثیر پیدا می کند .

راه شناسایی:

گر چه زخم های پوستی شبیه زگیل و همچنین ندولهای مخاطی در حلق و حنجره همراه با مرگ و میر ، ما را به آبله راهنمایی میکند ،ولی می توان با داشتن آزمایشگاهی مجهز و تزریق در تخم جنین دار، بیماری را به طور قطع تشخیص داد .

برخی بیماری هائی که یک یا دو علامت مشترک با آبله دارند ولی در اغلب موارد با آبله اشتباه گرفته میشوند عبارتند از :

. گزش حشرات- بعضی از تومورهای پوستی- حساسیت – عفونت - کمبود ویتامین A- بیماریهای قارچی- عفونتهای میکروبی پوستی و تریکومونیازیس دهان و حنجره و...

معالجه و پیشگیری

به طور کلی داروهای اختصاصی برای معالجه بیماریهای ویروسی وجود ندارد . پیشگیری به شکل واکسیناسیون ، بهترین روش کنترل بیماری است .

با برداشت زخمهای پوستی و شستشو با جوش شیرین 5% و برداشت زخمهای دیفتریک از مخاطات و مالیدن گلیسیرین یده در محل زخم ، شستشوی چشم با یک یا دو درصد نمک ، مالیدن آنتی بیوتیک های قوی به داخل چشم ، همچنین استفاده از پمادهایی نظیر اکسی تتراسیکلین و یا کلرتتراسیکلین چشمی و شستشو با چای پررنگ (با دمای 40 درجه سانتی گراد ) به بهبود چشم و کنترل بیماری کمک می کنند که تا یک هفته ممکن است طول بکشد. بهترین متد پیشگیری ، مایه کوبی در کشاله بال با واکسن استیل (سوزن مخصوص آبله کوبی) است ، ولی دقت کنید که اگر پرنده ای از محل پرورش مطمئن، خریداری می نمایید که اصول بهداشتی و نگهداری، رعایت شده باشد، پس از قرنطینه بمدت 20 روز ، در صورت عدم بروزهر گونه علائم بیماری، نیازی به تزریق واکسن نمی باشد.